برگزاری اولین ژورنال کلاب دانشجویان دکتری روان شناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه

این مقاله ترجمه مقاله :

Family Cohesion and The loneliness of Adolescents from Temporarily Disconnected Families due to Economic Migration by Zofia Dołęga 2015

می باشد که در جلسه ژورنال کلاب روز یک شنبه 17 آبان 94 پژوهشگاه حوزه و دانشگاه مورد نقد و بررسی قرارگرفت که گزارش اجمال آن در اینجا به اطلاع علاقه مندان می رسد.

به گزارش و احد خبر روابط عمومی، این مقاله یک تحلیل مقایسه ای است که  تفاوت بین دو گروه از نوجوانان را می سنجد، که شامل نوجوانان خانواده گسسته (N=68  ) ؛ و گروهی دیگر (N=179) خانواده غیرگسسته می باشد.

 موضوع تحلیل در این مقاله انسجام عاطفی خانوده از دیدگاه نوجوانان می باشد، همچنین احساس تنهایی نوجوانان نیز با مقیاس تنهایی چند بعدی دولگا (2013)  مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این پرسشنامه احساس تنهایی در سه بعد، تنهایی اجتماعی (انزوا و حاشیه گزینی نسبت به اجتماع)، تنهایی عاطفی و تنهایی وجودی (از خود بیگانگی ) اندازه گیری می شود. به منظور سنجش انسجام عاطفی خانواده پرسشنامه انسجام خانواده دیوید السون (2000) مورد استفاده قرار گرفته است. شرکت کنندگان در دو گروه سنی یعنی 12-14 و 15-17 طبقه بندی شده اند. پژوهشگر با کنترل متغیرهای جنسیت، ساختار خانوادگی و سبک زندگی؛ انسجام عاطفی پایین و انزوای وجودی را در گروه نوجوانان خانواده گسسته گزارش می کند. این نتیجه در صورتی است که فرضیه ابتدایی پژوهش وی ، همبستگی مثبت بین خانواده های گسسته با انزوای عاطفی نوجوانان میباشد، اما همانطور که اشاره شد، این فرضیه تایید نشده، و نتایج،  نبود انسجام عاطفی خانواده و تنهایی وجودی نوجوانان را نشان می دهد.

از طرفی نتایج این پژوهش نشان داد؛ انسجام عاطفی پایین خانواده و انزوای وجودی نوجوانان با بی قاعده بودن سازمان خانواده همبستگی قابل توجهی دارد. پژوهشگر با کنترل متغیر جنسیت برداشت پسران را درباره انسجام عاطفی خانواده منفی تر از دختران گزارش می کند؛ یعنی دختران خانواده های گسسته، خانواده های خود را منسجم تر می دانستند. همچنین وی با کنترل متغیر سن،  میزان آسیب پذیری سنین 17-15 را بالاتر از سنین 15-14 گزارش کرده است. بنابر این نتیجه،  غیبت والدین می تواند بر نوجوان پسر  در  سنین 15-17 سالگی اثرات مخرب تری داشته باشد.

پس از ارائه مقاله، دکتر مسعود جان بزرگی دانشیار گروه روان شناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه ، درباره آسیب پذیری بیشتر نوجوانان سنین 15-17، با توجه به نظریه اریکسون ، این نتیجه را تحلیل کرد، دکتر جان بزرگی گفت به نظر می رسد، این مساله با بحران هویت در این سن (15-17) مرتبط باشد چرا که نوجوانان در این سن برای رشد هویت خود نیاز بیشتری به حضور والدین دارند، اما بدلیل غیبت آنها، با تجربه انزوای وجودی ( قطع ارتباط فرد با خود) نمی توانند این هویت را بدرستی بسازند. حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمدرضا سالاری فر استادیار گروه روان شناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در این باره گفت، با توجه به کارهای بالینی و مشاهده مراجعان، آسیب پذیری پسران در هنگام غیبت والدین در کشور ما نیز بیشتر از دختران است سپس حجت الاسلام و المسلمین دکتر علی پناهی استادیار گروه روان شناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه افزود: در فرهنگ ما غالبا هنگام غیبت پدر کارها بر دوش پسران است و از این جهت ممکن است هنگام غیبت آنها ، پسران بیشتر از دختران آسیب ببینند. با توجه به نتایج این مقاله و توضیحات شرکت کنندگان در این جلسه می توان نتیجه گرفت؛ غیبت طولانی والدین می تواند نقش منفی بر شکل گیری هویت نوجوانان در سنین 15 تا 17 سالگی داشته باشد؛ و نوجوانان پسر در این سن با آسیب پذیری بیشتری مواجه هستند.اگر چه مهاجرت اقتصادی به آن معنا که در اروپا رخ می دهد در کشور ما روی نمی دهد، اما موارد مشابه آن همانند کار رانندگان کامیون، مبلغان دینی و همه افرادی که برای مدتی خانواده را بدلائلی حتی غیر اقتصادی ترک می کنند، میت واند مورد خطاب این پژوهش باشد. بنابراین پیشنهاد می شود برای تایید نتایج این پژوهش در کشور ما و بدست آوردن نتایج دقیق تر، این پژوهش بر روی نمونه های ایرانی مشابه مورد بررسی قرار گیرد.