هستی ارادی در دو جلد به زودی منتشر می شود

به نقل از اداره آماده سازی و چاپ پژوهشگاه جدیدترین اثر مشترک دکتر سیدحمیدرضا حسنی و دکتر هادی موسوی با عنوان «هستی ارادی» در دو مجلد بزودی توسط پژوهشگاه حوزه و دانشگاه انتشار خواهد یافت.

در چکیده کتاب اول از این مجموعه دو جلدی که با زیرعنوان «هستی‏های اجتماعی» منتشر خواهد شد، آمده است: در دوره مدرن با جهانی مواجهیم که رویکرد نظری سرمایه‌داری آن را به نفع خویش تفسیر کرد و علم ویژه‌ای برای شناسایی و تنظیم آن برساخت. موضوع این علم در جایی است که «جامعه» ظهور می‌کند. بر اساس این رویکرد، جامعه مدرن در تاریخی ظهور پیدا کرد که خود مبدأ آن است و با گذشته پیوستگی ندارد. علوم انسانی مدرن با تقویت یافتن این وضعیت سوژه‏گی، از جنبه هستی‌شناسی تاریخی، هرچه بیشتر درون سوژۀ مدرن فرو می‌رود. از این طریق، دانش‏های مرتبط با جهان مدرن نیز تنها به دوره و جهان مدرن اختصاص پیدا می‏کنند. پیشرفت در چنین موقعیتی، هرگونه امید برای جهانی شدن علوم انسانی مدرن را از بین می‌برد. با این وصف، دیگر جوامع تنها تابعی از سوژه شکل گرفته در دوره مدرن هستند و دانش منتقل شده بدیشان لازم است چنین تبعیتی را تسهیل کند. کتاب نخست هستی ارادی، از رهگذر شناسایی «هستی‎های اجتماعی» و مؤلفه‏های آن، اینک در جستجوی دانش ایده‏ال علوم انسانی است. در کتاب اول از دوگانه کتاب‏های هستی ارادی در تبیین ساختار زیست اجتماعی انسان و چیستی جهان اجتماعی به مثابه جهان واقعیاتی که با اراده انسانی تکوین یافته و ایجاد می‏شوند، سخن به‏میان آمده است.

همچنین در چکیده کتاب دوم از دوگانه «هستی ارادی» نیز که با زیرعنوان «دانش هستی‏های ارادی» منتشر خواهد شد، آمده است: حکمت عملی به عنوان دانش هستی‌های اجتماعی در درون خود واجد دانشی درباره انسان و کنش انسانی است و به مطالعه مبادی کنش‌های انسانی می‌پردازد؛ کنش‌هایی از قبیل کنش‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، تربیتی، مدیریتی و همچنین ویژگی‌ها و کنش‌های مربوط به روانشناسی از جمله شاخه‌های این بخش از حکمت عملی است. نگاه به انسان به مثابه کنشگر و موجود دارای اراده‌ای که بدان واسطه هستی‌های ارادی را در جهان ایجاد می‏کند، مستلزم تقسیم جهان به دو ساحت پدیده‌های ارادی و پدیده‌های غیرارادی است. کتاب دوم هستی‏ ارادی بر آن است تا با گذار به پشت صحنه تکوین این جهان و واقعیات آن، به حوزه سامانه اراده و نحوه تکون آن در ساخت جهان اجتماعی انسان ورود نماید تا از این مسیر بتوان راهی بسوی دانشی از سنخ «دانش هستی‏های ارادی» فراروی علوم انسانی معاصر گشود.