از جبهه های جنگ تا شهادت به دست رژیم منحوس صهیونیستی
دکترمحمد مهدی طهرانچی متولد ۱۴ تیرماه ۱۳۴۴ استاد فیزیک و رئیس دانشگاه آزاد و سیاستمدار ایرانی که در حوزه آموزش عالی کشور به ویژه در دانشگاه های شهید بهشتی و آزاد اسلامی فعال بوده و عضو هیئت امنای پژوهشگاه حوزه و دانشگاه است که بیش از ۳ دهه در عرصه های گوناگون علمی و اجرایی فعالیت داشته و از چهره های شناخته شده در تدوین سیاست های کلان علمی کشور بود که در سحرگاه ۲۳ خرداد ماه ۱۴۰۴ در حمله رژیم صهیونیستی به تهران به همراه همسرش سرکار خانم قراوریری که ایشان از خادمان حرم مطهر حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها بودند به فیض شهادت نائل آمدند.
در این راستا گفتگویی پیرامون ابعاد شخصیتی، علمی، اخلاقی و معنوی این شهید بزرگوار با یکی از دوستانشان انجام داده ایم که در ادامه تقدیم حضورتان می‌شود.
ابعاد شخصیتی:
دکتر طهرانچی نه فقط در ابعاد علمی و مرزهای علم حرکت میکردند، بلکه از آخرین یافته های علمی بهره مند بودند و در هر جلسه ای که ارائه میشد معمولا با دست پر از مباحث علمی و بحث هایی که خودشان ارائه کرده بودند یا پژوهش داشتند برای دوستان ارائه میکردند، در ابعاد دیگر هم صاحب ایده های جدی و جدید بودند.
ایشان در ابعاد معنوی خیلی توجهات خوبی داشتند، یکی از کارهایشان این بود که هر سال ۳ روز در هر شرایطی که قرار داشتند در مراسم پیاده روی اربعین شرکت میکردند و این یعنی توجه به مسائل و نیازهای معنوی خود انسان، ارتباط عمیق و وسیع با قرآن داشتند و دوستانی که با ایشان در ارتباط بودند می‌دانند کمتر جلسه ای بود که شرکت کنند و نکته جدیدی از مطالعات قرآنی خودشان ارائه ندهند که این مساله قابل توجه بود و دوستان نیز از این نکات بهره مند می‌شدند.
ابعاد اجرایی و مدیریتی:
ایشان در ابعاد اجرایی و مدیریتی بسیار قوی بودند و سعی میکردند چه در دوره ای که در آستان قدس رضوی دعوت شده بودند و چه در دوره ای که در دانشگاه آزاد اسلامی بودند از امکانات مختلف به بهترین وجه استفاده کنند و نوآوری و ایده پردازی و آینده نگری داشته باشند، نگاه آینده نگر ایشان که سعی میکردند راه های جدیدی را برای مسیر علم و آینده باز کنند بسیار قابل توجه بود.
ابعاد علمی:
در آن دوره ای که در سال ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۷ حدود دو سال به عنوان معاون علمی آستان قدس رضوی حضور داشتند، همه دوستان شاهد بودند ایشان نوآوری ها و ایده های جدیدی را بنیان گذاری کردند، یک نمونه اش؛ با توجه به بررسی هایی که خود ایشان به همراه تیمی کمک کننده از دوستان انجام داده بودند، به این جمع بندی رسیدند که در هفت محور نیاز است که کلان پروژه های پژوهشی معارف رضوی را ساماندهی کنیم که یک محور آن بحث انسان سالم بود، یک بحثش تبلیغ دینی بود، علوم انسانی اسلامی بود و با هفت گروه مختلف روی این موضوع کار کردند و برخی به نتیجه هم رسید.
ایده جدید در دانشگاه آزاد:
در آن بخشی هم که به دانشگاه آزاد آمدند، یک ایده جدیدی مطرح کردند که قابل توجه بود، ایشان علم را و در حقیقت پژوهش در علم را و مطالعه علمی را تشبیه به سرایی مشابه بازار میکردند که دارای قسمت های مختلف بوده و با هم جمع می‌شوند و خدماتی را به مردم ارائه میدهند، نگاه ایشان به علم هم همین طور بود که علم را باید از ساختارهای رسمی و کلیشه ای یک مقدار رها کرده و در خدمت انسان و مردم قرار بدهیم، به فرض اگر یک موضوع را ما انسان سالم می‌دانیم یک سرایی باید برای آن ایجاد کنیم که رشته ها و شاخه های مختلفی که می‌تواند در رابطه با سلامت انسان و انسان سالم خدمت کند، اینها با هم جمع شوند در این سرای علم و دانش ها و تجربه های خودشان را تجمیع کنند تا بتوانند برای بشریت و جامعه دستاوردهای جدیدی داشته باشند.
ایده دیگر ایشان که باید تبدیل به یک سامانه جدیدی در دانشگاه آزاد تحت عنوان پژوهشیار میشد و ما نگاه‌های جدیدی را در کلان پژوهش ها مطرح کنیم که متناظر با نیازهای جامعه باشد و سامانه بزرگ پژوهشیار را به همین منظور در دانشگاه آزاد ایجاد کردند که هنوز هم دوستان استفاده میکنند و موضوعات پژوهش خودشان را در مقطع پایان نامه های ارشد یا رساله های دکتری می‌توانند با استفاده از آن سامانه بگیرند که این پازلی طراحی شده که به تدریج موضوعات جزئی می‌تواند در کنار هم جمع بشوند و نیازهای کلان و تمدنی ما را پاسخ گو باشد.
ایده دیگر ایشان که در دانشگاه آزاد دنبال میکردند، نیازهای منطقه ای بود که ما در شهرهای مختلف باید طبق ظرفیت های موجود در آن شهر جهت دهی بدهیم به طور مثال؛ در تبریز رشته هایی تحت عنوان چرم سازی و تولید کفش و .. که متناظر با نیازهای آن منطقه است را فراهم کنیم یا در کاشان و اصفهان بخش های فرش بافی یا هنرهای دستی که ایشان در این زمینه تحولاتی را ایجاد کردند.
سیاست گذاری در علم و حکمرانی علم
دکتر طهرانچی به بحث سیاست گذاری در علم و حکمرانی علم توجه ویژه داشتند و از معدود دانشمندان ایران زمین بودند که این بحث را بصورت جدی دنبال میکردند و چند سالی بود که مشغول کتابی تحت عنوان " آن سوی اسپوتنیک" که این کتاب توسط پروفسور هومرنیل و همکارانش نوشته شده و این کتاب روایت ساختار و فرآیند سیاست گذاری علوم و تحقیقات را در آمریکا در قرن حاضر دنبال می‌کند بودند، یعنی آن پس زمینه ها و پشت صحنه علم را در دانشگاه های آمریکا و مراکز علمی آمریکا ارائه می‌دهد و از این جهت خیلی مهم است که خود این اسپوتنیک یک استعاره ای است برای آن فضاپیمایی که از شوروی برای اولین بار به فضا پرتاب شد و اینها سعی کردند سیاست های علم خودشان را در این جهت تغییر دهند، ایده اصلی ایشان در این مسأله این بود که علم و حتی علوم انسانی بر خلاف ظاهری که دارند سیاست گذاری هایی پشت آن است و ما باید این سیاست گذاری ها و حکمرانی که در آن وجود دارد را بشناسیم تا مواجهه ما با علم واقعی تر شود، به همین جهت ما باید هدف گذاری ها، سیاست گذاری ها و حکمرانی علم را در کشور خودمان متناسب با اهداف معنوی، اخلاق و تمدنی که قرآن برای ما ترسیم می‌کند بازتعریف کنیم تا بتوانیم به آن نتایج متعارف ایشان برسیم.
در پایان ایشان ضمن آرزوی علو درجات برای این شهید بزرگوار و دانشمند بزرگ و با اخلاص که با اینکه در جبهه های جنگ تا مرحله نزدیک به شهادت پیش رفته بود و در بسیاری از عملیات ها حضور داشته و مجروح شده اما کسی از اطرافیان نمی‌دانست و بعد از شهادت ایشان این مسائل را متوجه شدیم، کتمان ایشان راجع به اینگونه امور ناشی از اخلاص ایشان بوده که بدنبال این مسائل نبود و بشدت بدنبال خدمت بود و می‌گفت ما جامعه را باید به آن جایگاهی که شایسته آن است حرکت بدهیم.
اخبار مرتبط:
طهرانچی: علم در چارچوب حکمت حرکت کند
نظر شما :