مسئولان واقعه کربلا چه کسانی هستند؟

به گزارش خبرگزاری ایسنا نویسنده کتاب «بازتاب تفکر عثمانی در واقعه کربلا» درصدد پاسخگویی به این است که نه تنها شیعیان، مسئول واقعه کربلا نبودند بلکه تفکرات عثمانی، اموی و رومی بود که فاجعه کربلا را رقم زد و این حقیقت با ادله و شواهد متقن تاریخی در این کتاب و دیگر آثار، بررسی شده است.

حادثه عظیم و ارزشمند کربلا، توجه محققان بسیاری از شیعه و سنی و حتی غیرمسلمان را به خود جلب کرده است و هریک از زاویه‌ای به آن نگریسته و آن را بررسی و تحلیل کرده‌اند، اما به نظر می رسد هنوز نکات و مطالب قابل توجهی وجود دارد که به دلیل حساسیت یا شهرت، کمتر نقد و بررسی شده‌اند؛ از جمله این موارد، شناخت دقیق تفکر سیاسی ـ مذهبی نیروهایی است که در برابر قیام امام حسین(ع) صف آرایی کردند و در کوفه و کربلا حزب اموی را یاری رساندند.

دشمنان شیعه همسو با تبلیغات امویان با این مغالطه و تحریف تاریخ که کوفه پایگاه شیعیان بوده و آنان از یک سو دعوت کنندگان امام و از سوی دیگر سرکوب کنندگان قیام کربلا بوده‌اند؛ در صدد هستند تا شیعیان را مسئول این فاجعه معرفی کرده و عزاداری آنان را یک نوع سرپوش و قریب القا نمایند.

نویسنده کتاب «بازتاب تفکرعثمانی در واقعه کربلا» درصدد پاسخگویی به این است که نه تنها شیعیان، مسئول واقعه کربلا نبودند بلکه تفکرات عثمانی، اموی و رومی بود که فاجعه کربلا را رقم زد و این حقیقت با ادله و شواهد متقن تاریخی در این کتاب و دیگر آثار، بررسی شده است.

نویسنده برای بررسی جریان فکری سپاه کوفه و کربلا را از خلال وقایع تاریخی، نهادها و شعارهای تفکر عثمانی در کربلا و بررسی عقاید فکری فقها و قاریان کوفه و... نشان داده و درباره عقاید افراد و گروه‌ها تحقیقات پردامنه‌ای انجام داده است.

علت اهمیت پرداختن به این موضوع به ویژه درعصر حاضر:

نخست وحشت و ترسی است که از بیداری مسلمانان و گسترش و توجه روز افزون جهان به اسلام و تشیع، دشمنان مسلمانان و برخی مسلمانان نادان و متعصب وهابی را فراگرفته و تبلیغات وسیعی را که به تعبیر جامع و دقیق رهبر معظم انقلاب باید آن را ناتوی فرهنگی نامید، برای مهار و منحرف کردن افکار عمومی از اسلام و تشیع به راه انداخته اند. آنان برای رسیدن به این هدف، تلاش های گوناگونی را در جهان آغاز کرده اند؛ تصویر خشن و زشت از اسلام و مسلمانان با عنوان تروریست و تحریف جهاد مقدس به این نام ضد انسانی، دامن زدن به اختلافات مذهبی شیعه و اهل سنت و بزرگ نمایی آن‌ها و طرح شبهات قدیم و جدیدی با عناوینی، نظیر؛ تحریف قرآن، تکفیرگرایی مسلمانان؛ فرقه سازی، گسترش و تقویت خرافه پرستی و غالی گرایی و طرح صدها شبهه فرهنگی و دینی دیگر و ده ها سایت ضد تشیع که نشان دهنده صرف هزینه هنگفت و به استخدام گرفتن تمام امکانات و نیروهای فکری و متخصص خود از سراسر جهان است.

جهت دوم نیز این است که اگر تا دیروز نسبت به چگونگی مراسم عاشورا به شیعه ایراد می گرفتند و تمام آن را تا سر حد بدعت و اعمال خلاف شرع تفسیر و تبلیغ می کردند و به سخره می‌گرفتند؛ امروز شبهات خود را متوجه اصل و ریشه آن کرده و صرف نظر از کیفیت مراسم عاشورا، تشیع را به دروغگویی و تحریف هزار ساله آن چیزی که خود آن را واقعیت مسلم تاریخی فرض کرده اند، متهم می کنند. آنان دیگر به قمه زنی و زنجیرزنی و علم و کتل چندان کاری ندارند، بلکه به عاملان و همکاران و همدستان و صحنه گردانان این فاجعه خونین جهان اسلام کار دارند و با بهره گیری از گزارش های مورخان همسو با امویان، تحریف مفاهیم، زمینه های تاریخی و به روز کردن گفته های برخی مورخان و علمای سلفی و وهابی، شیعیان و پیروان اهل بیت(ع) ـ این پرچمداران مبارزه با امویان ـ را بانیان اصلی حادثه کربلا و به شهادت رساندن امام خود متهم کرده اند.