پایه‌ریزی علوم‌تجربی، به‌ویژه علوم‌اجتماعی، با تکیه بر متون دینی و به دیگر بیان، به کارگیری آموزه‌های دینی در مراحل فرایند علم‌ورزی، از شناسایی پیش‌فرض‌ها، ابداع نظریه‌ها و استخراج فرضیه‌ها گرفته تا انجام پژوهش‌های تجربی و تأثیرگذاری بر فرایند‌های سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی، اندیشه‌ای است که به رغم اهمیت و نقش سرنوشت‌ساز آن، به‌ویژه در فضای کنونی جامعه اسلامی، هنوز چنانکه باید و شاید با اقبال دانشمندان و پژوهشگران روبه‌رو نشده است؛ زیرا مخالفت شدید مخالفان این اندیشه از یک سو و عدم توجه جدی به بررسی ابعاد گوناگون آن از دیگر سو، نوعی بدگمانی به امکان تحقق این هدف را در فضای علمی ایجاد کرده است. این کتاب با رهیافتی فلسفی می‌کوشد از دریچه مباحث کلیدی فلسفه علوم طبیعی و انسانی و با توجه به برخی مبانی قابل دفاع در حوزه فلسفه دین، به امکان سنجی تحقّق علم دینی و استلزامات فلسفی آن بپردازد. هدف این اثر کم کردن فاصله بین دیدگاه‌های رقیب و ایجاد بستر فکری مناسب برای گسترش تحقیقات در این زمینه است.