تعارض قوانین به معنای خاص، مهم ترین موضوع حقوق بین الملل خصوصی است که در پژوهش حاضر، به صورت یک مطالعه تطبیقی از دو منظر حقوق عرفی متداول و رایج و فقه و حقوق اسلام و  به ویژه فقه امامیه و در ضمن چهار فصل، بدین ترتیب مورد مطالعه قرارگرفته است:
فصل اول، با عنوان «صلاحیت وامکان اجرای خارجی»، با تبیین  «قاعده تقریر»(گفتار نخست) و «قاعده الزام»(گفتار دوم) امکان استناد به قانون خارجی و گاه الزام به آن را نشان می دهد.
 فصل دوم، با عنوان «شرایط اجرای قانون خارجی»، سه شرط عدمی «عدم احاله»، «عدم مخالفت با نظم عمومی» و «عدم تقلب نسبت به قانون» را در ضمن سه گفتار تشریح می کند.   
فصل سوم، اعتبار اجرای قبلی قانون خارجی به وسیله افراد و به عبارت دیگر، مسئله «شناسایی بین المللی حقوق مکتسبه» را  که با عنوان «تعارض متحرک» نیز شناخته می شود، مورد بحث قرار می دهد.