حقوق اساسی، مهمترین شاخه از شاخه های حقوق عمومی است و با بهره گیری از منابعی چون قانون اساسی-که عالیترین سند سیاسی و حقوقی هر کشور است-، به بررسی ماهیت حاکمیت، نوع حکومت، تشکیلات و صلاحیتهای قوای سه گانه و نهادهای دیگر حکومت، صلاحیت مقامهای دولت و نیز حقوق و آزادیهای بنیادین ملت، می پردازد. پس از بازنگری دروس دوره کارشناسی حقوق، همه مباحث حقوق اساسی در سه درس حقوق اساسی ۱ و ۲ و ۳ توزیع شد و بر اساس آن، در حقوق اساسی۱، دانشجویان با مفهوم و موضوع حقوق اساسی، تاریخ حقوق اساسی در جهان و ایران، منابع حقوق اساسی در جهان و ایران، مبانی حقوق اساسی و عناصر تشکیل‌دهنده دولت، آشنا خواهند شد. نویسنده معتقد است که «حقوق اساسی، نظریه‌ها و قواعد حاکم بر هر نوع عمل سیاسی با هدف ایجاد توازن میان قدرت و حقوق ملت به‌طور عادلانه اس حقوق اساسی، نظریه‌ها و قواعد حاکم بر هر نوع عمل سیاسی با هدف ایجاد توازن میان قدرت و حقوق ملت به‌طور عادلانه است». موضوع حقوق اساسی نیز چیزی جز «قواعد اَعمال سیاسی نیست». اثر حاضر، تلاش کرده است تا بخشی از زیربنایی ترین مباحث حقوقی را در قالب متنی آموزشی– پژوهشی، در اختیار جامعه حقوقی و بویژه دانشجویان گرامی حقوق قراردهد.