«آسیب‌های ساختاری» تأثیر‌گذارترین و مهم‌ترین آسیب‌های موجود در زمینه پژوهش‌های مدیریت اسلامی می‌باشند. برای توسعه دانش و پژوهش در حوزه مدیریت اسلامی بایستی به ساختارهای موجود در زمینه مدیریت اسلامی توجه داشت و سعی بر‌آن داشت تا این ساختارها متحول شده و بهبود یابند. آسیب‌های سیاست‌گذار، روش‌ شناختی، فرهنگی، انسانی و انگیزشی به ترتیب در اولویت‌های بعد جای می‌گیرند. در ادامه، نتایج اولویت‌بندی راهکارها نشان می‌دهد که تدوین نقشه راهبردی پژوهش در مدیریت اسلامی، افزایش مشارکت حوزه و دانشگاه در پژوهش‌های مدیریت اسلامی، توسعه انجمن‌ها و پژوهشکده‌های مدیریت اسلامی و تدوین کتاب‌های روش‌شناسی و روش‌تحقیق در مدیریت اسلامی بیش از %۶۰ درصد انواع آسیب‌ها را پوشش می‌دهند که چنانچه دست‌اندرکاران مدیریت اسلامی بر اجرایی کردن این چهار راهکار تمرکز نمایند می‌توان انتظار داشت که بخش زیادی از آسیب‌های موجود در پژوهش‌های مدیریت اسلامی رفع شوند.