علوم انسانی جدید در بستر معرفتی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی خاصی شکل گرفت و تحول یافت. با ورود علوم انسانی جدید به جهان اسلام، مواضع مختلفی در قبال آن اتخاذ شد که یکی از آنها بهره‌گیری از آموزه‌های اسلامی در متحول کردن این علوم و حرکت به سمت علوم انسانی اسلامی بود. این نوشتار در قالب کتابی آموزشی، ضمن مروری بر تاریخچة ایدة علوم انسانی اسلامی در جهان اسلام و اقدامات انجام‌شده در این زمینه در ایران، دیدگاه‌های مختلف در باب امکان، ضرورت، مطلوبیت و اخلاقی بودن این ایده و رویکردهای مختلف برای دستیابی به علوم انسانی اسلامی طرح و بررسی شده؛ تحلیلی در ارتباط با چرایی تداوم رویکرد سکولار به علوم انسانی در کشور ارائه گردیده؛ و در نهایت پژوهشی مقدماتی در ارتباط با آینده ایدة علوم انسانی اسلامی برداشته شده است.