اصول حقوق بشردوستانه مبانی تعهد کشورها در راستای حمایت از افراد و اهداف غیر نظامی وکاهش آلام  و مصایب ناشی از جنگ است. تدوین اصول حقوق بشردوستانه بین‌المللی، در قرن بیستم میلادی، به انگیزه حقوقی‌سازی ایده اخلاقی جمع میان دو مقوله متناقض: «ضرورت جنگ» و «ملاحظات انسان ‎دوستانه» و فراهم ساختن تعهد بین‌المللی در راستای دفاع از کرامت انسانی در منازعات مسلحانه است. اسلام در جایگاه آخرین دین برگزیده الاهی، از بدو ظهور(سده هفتم میلادی) قرن‌ها زودتر از حقوق بین‌الملل، اصول حقوق بشردوستانه را تشریع و جهادگران مسلمان را به رعایت این اصول در منازعات مسلحانه، ملزم ساخت. التزام عملی پیامبر گرامی اسلام(ص) به این اصول، نقطه ‌عطفی در تاریخ حقوق بشردوستانه به شمار می‌رود. با توجه به خاستگاه وحیانی، جنبه ابتکاری، سبقت زمانی و ضمانت اجرائی اصول حقوق بشردوستانه در اسلام، باید اذعان کرد که حقوق بین‌الملل در این زمینه نیز، متأثر از اسلام است.