روحانیت و دینمداری در ایران
Clergy and religiosity in Iran Designing a Strategic model
حاکمیت دین و گسترش دینمداری در جامعه، نیازمند یک حرکت جهادی عظیم و همهجانبه با استفاده از همة ظرفیتهای نهادی و مردمی است که در این میان، مسلّماً سازمان روحانیت با توجه به وظایف ذاتیاش داعیهدار و متولی اصلی در این زمینه به شمار میآید. این کتاب، با تمرکز بر مسئولیت روحانیت در این زمینه به بررسی این مسئله پرداخته است که برای گسترش و تقویت دینمداری در جامعة ایران، چه راهکارهایی را در حیطة عملکردی سازمان روحانیت میتوان پیشنهاد داد؟ برای پاسخ به این پرسش، کوشش شده پس از شناسایی وظایف گوناگون روحانیت بر اساس قرآن، احادیث و دیدگاههای زعمای حوزه و در چارچوب این وظایف، از طریق تحلیل ظرفیتها و فرصتهای روحانیت در این عرصه از یک سو و آسیبها و موانع پیش رو از سوی دیگر، راهکارهایی اجرایی معرفی و در قالب مدلی راهبردی ارائه شود.
The spread of religiosity in the society requires a great and comprehensive endeavor using all institutional and popular capacities, among them, of course, the clergy organization, according to its inherent duties, is the main responsible in this regard. This book, focusing on the responsibility of the clergy in this field, examines the issue that what strategies can be proposed in the functional area of the clergy organization to expand and strengthen religiosity in Iranian society? To answer this question, I have attempted to identify the various duties of the clergy based on the Qur'an, the hadiths and the views of the leaders of the seminary, and then within the framework of these duties, I have analyzed the capacities and opportunities of the clergy in this area as well as the difficulties and obstacles confront them, in order to introduce effective solutions and finally present them in the form of a strategic model