تبیین حدود معانی قرآنی که هر آیه بر آن سایه می‌اندازد هدف اصلی کتاب حاضر است. سیاق و فضای نزول برخی از آیاتِ عام و مطلق، محدود و خاص است که ارزیابی سه دیدگاهِ مطرح در این زمینه را ضروری کرده است: تفسیر کاملاً محدود بدون توجه به تعابیر عام و مطلق؛ تفسیر کاملاً فراگیر بدون در نظر گرفتن سیاق و فضای نزول؛ تفسیر نسبی آیات عام و مطلق در چارچوب سیاق و فضای نزول و سپس بهره‌گیری از ابزارهای ضابطه‌مند عرفی در تعمیم مانند الغاء خصوصیت. همچنین بررسی اعتبار و ضابطۀ معانی به دست‌آمده از تقطیعِ فرازهای قرآنی در همین راستا، مهم تلقی می‌شود تا از رواج فرازهای تقطیع‌شدۀ بی‌ضابطه جلوگیری شود. در تبیین چارچوب معانی آیات، رویکرد تفسیری علامه طباطبایی در تفسیر المیزان نیز در این کتاب مورد توجه قرار گرفته و عملکرد متفاوت ایشان در مواجهه با آیات عام و مطلق در سیاق و فضای خاص، تحلیل و تبیین شده است.