این کتاب پس از مرور ادبیات نظری بخش خیریه و بررسی ساختار مؤسسات خیریه در کشورهای منتخب، ساختار مؤسسات حمایتی در ایران را در قالب مؤسسات دولتی، شبه‌دولتی و مردمی تبیین می‌نماید و سپس به بررسی عملکرد مؤسسات خیریه می‌پردازد. فصول پایانی کتاب درصدد است تا با شناسایی روشمند نقاط قوت، ضعف، تهدید و فرصت نهادهای خیریه، راهبردها و راهکارهایی را برای ارتقاء بخش خیریه کشف نموده و به تأیید خبرگان برساند. این پژوهش برای ارتقاء بخش خیریه کشور چهار نوع راهبرد را مطرح و سپس برای عملیاتی شدن هر راهبرد راهکارهایی را پیشنهاد نموده است. راهبردهایی همچون توسعه فرهنگی و مدیریتی در بخش خیرخواهی کشور، نهادسازی بخش‌های حاکمیتی امور خیریه با رویکرد شبکه‌ای، نهاد‌سازی بخش‌های مردمی امور خیریه با رویکرد شبکه‌ای و شبکه‌سازی مؤسسات خیریه از مهم‌ترین راهبردهایی است که مورد تأیید خبرگان قرار گرفته و برای هریک از آنها راهکارهای عملیاتی پیشنهاد شده است. عملیاتی شدن این راهبردها در جامعه، مسیر دستیابی بخش خیریه به نقطه مطلوب را هموارتر می‌کند