در اخلاق، چه در ناحیه‌ شناسایی احکام یا فضائل اخلاقی و چه در ناحیه عمل کردن به آن احکام، ممکن است اموری چند تأثیرگذار باشد، از جمله: عواطف و احساسات، عقل و استدلال عقلی، وجدان اخلاقی، فهم متعارف و مانند آن. شاید در این میان، آنچه، از نظرگاه فلسفی، بیشتر اهمیت دارد، سهم و تأثیر عقل (نظری و عملی) در اخلاق، و جایگاه تعقل در امور و مسائل اخلاقی باشد. به هر حال، بررسی ارتباط عقل و اخلاق از مباحث گریزناپذیر در فلسفه‌ اخلاق است. در این کتاب، این مسئله که «عقل تا چه حد در اخلاق مؤثر تواند بود»، بر نظام فلسفی و اخلاقی دو تن از متفکران اسلامی و غربی عرضه و کوشش می‌شود تا پاسخ آن دو بدین مسئله مهم به دست آید و با مقایسه و نقد آرای آنان، گامی در راه پژوهش‌های مقایسه‌ای به پیش نهاده شود. این دو، یکی ابوحامد محمد غزّالی طوسی، متکلّم و عالِم اخلاق و فیلسوف مسلمان و دیگری دیوید هیوم، فیلسوفِ تجربی‌مشرب و مورخ انگلیسی است.