با وجود پیشرفت‌های گسترده مبلغان اسلامی در حوزه‌های گوناگون تبلیغ دینی به نظر می‌رسد تأثیرات هدایتی تربیتی این‌گونه تبلیغ‌ها برای جوانان کاهش یافته است. بدون تردید بررسی آسیب‌شناسانه سه حوزه از مؤلفه‌های اصلی تبلیغ دینی (مبلغ، روش و محتوا) براساس روش گراندد تئوری ما را در جهت فهم بهتر موضوع یاری خواهد کرد. یافته‌های علمی این پژوهش، از جمله، کاستی‌های ذیل را گزارش می‌کند: ضعف مهارت‌های علمی مبلغان، نداشتن ارتباط سازنده و گرم آنان با جوانان؛ برقرار نبودن ارتباط مستمر اجتماعی مبلغان با جوانان، استفاده نکردن مبلغان دینی از تکنیک‌های ارتباط مؤثر، بهره نگرفتن آنان از روش‌های آموزشی تأثیرگذار، مطابق نبودن محتوای تبلیغ دینی با منابع اصیل اسلامی و تناسب نداشتن محتوا با نیازهای امروز نسل جوان. تجزیه و تحلیل آسیب‌های یادشده، علمی نبودن روش‌های تبلیغی و قانع‌کننده نبودن محتوای تبلیغ دینی را گزارش می‌کند؛ بنابراین می‌توان متقاعد کننده نبودن را به عنوان نظریه برخاسته از این پژوهش معرفی کرد.