واژه‌ها و گزاره‌ها در منظومه معنایی قرآن، به گونه‌ای هوشمندانه، هدفمند و منسجم با یکدیگر پیوند دارند به طوری که با تدبر بیشتر درآیات قرآن می‌توان پیوستگی معنایی آنها را فهمید. شیوه تفسیر قرآن به قرآن که همواره مورد توجه مفسران و قرآن‏پژوهان بوده است، روشی مهم برای درک پیوستگی معنایی آیات قرآن است. درک درست و دقیق از مبانی بنیادین و معیارهای صحیح تفسیر قرآن به قرآن بر فهم ضابطه‌مند و شناخت پیوند‌ معنایی آیات قرآن با یکدیگر استوار است. این اثر ضمن گزارش عینی پیشینه تاریخی تفسیر قرآن به قرآن، به بررسی مبانی و معیارهای مهم آن پرداخته است. بدیهی است شناخت سیر تاریخی، مبانی و معیارهای تفسیر قرآن به قرآن ما را از یک سو، با امتیازها و دستاوردهای این شیوۀ تفسیری و از سوی دیگر، با کاستی‌ها و لغزش‌های فراروی آن بیشتر آشنا می‌کند.