اثر حاضر پژوهشی است در جهت بسط ادبیات توصیفی و تبیینی تفسیر سیاسی قرآن با گرایش تفسیر موضوعی، تا راه برای پژوهش‌های تحلیلی تر در این وادی تسهیل شود. این پژوهش تلاش دارد مسأله مشروعیت را – که یکی از مسائل مهم در ساحت سیاست و حکومت است – در قران کریم با تأکید بر تفاسیر معاصر شیعه و از دیدگاه مفسران معاصر و به صورت موضوعی و بر اساس نظریه استخدام از علامه سید محمد حسین طباطبایی بررسی و تحلیل نماید. همچنین با بررسی تطبیقی میان این تفاسیر و مفسران شباهت‌ها و تفاوت‌های آنان را دریابد. بر این مبنا دسته‌ای مانند من وحی القرآن، الفرقان، کاشف تقریب القرآن، مفاهیم القرآن، پرتوی از قرآن، تفسیر مطهری،و صاحب تفسیر راهنما، به دیدگاه علامه در بحث استخدام نزدیک‌اند و به مشروعیت الهی مردمی در عصر غیبت معتقدند که البته بدون توجه به مبانی فلسفی علامه است. در مقابل تفاسیر دیگری مانند نمونه، اطیب البیان، انوار درخشان، تسنیم، تفسیر قرآن کریم، تفسیر قرآن مجید و برخی دیگر از تفاسیر از نظریه علامه دورند و به مشروعیت محض الهی در عصر غیبت معتقدند.