زبده التواریخ اثر ملا کمال منجم یزدی، تاریخی عمومی- دودمانی است که در بازشناسی حیات فرهنگی شاهان صفوی معاصر مورخ، واجد اهمیتی در خور است . ملاکمال با رویکردی مذهبی با هم افزایی عناصر فکری غالب در تفکر شیعه ، به ترسیم تاریخی خطی پرداخت و با بهره گیری از عناصر معرفتی دیگری همچون تاویل گرایی، گرته برداری از اندیشه های سیاسی اسلام و ایران، اساس حوادث را در چارچوب این الگو بیان کرد. زبده التواریخ تاریخ اسلام و ایران را از حضرت آدم(ع) تا دوران حکومت شاه سلیمان صفوی به شیوه سالشمار می پردازد . وی با تبعیت از شیوه تاریخنگری پدرش ،ملاجلال منجم یزدی ، تمامی این اصول را در کسوت مشروعیت بخشی از طریق نجوم جای داد . زبده التواریخ صرفنظر از موفقیتش در انتقال رویدادها از دو منظر حائز اهمیت است. نخست: بازشناسی الگوی نظری معرفت و حکمت شیعی مستتر در متون تاریخی دوران حکمرانی صفویان و دوم: کمک به انتقال روح مذهبی حاکم بر متون تاریخی این دوره.