کتاب حاضر به بررسی نقش و جایگاه سادات در جامعه هند از ورود اسلام تا اواخر گورکانیان می‌پردازد. اگرچه اسلام در پی حملات نظامی مسلمانان وارد شبه‌قاره شد، اما آنچه موجب نشر و ترویج اسلام و تمدن اسلامی در این سرزمین شد، عوامل پیدا و پنهان دیگر، از جمله فعالیت اقشار غیرنظامی همچون تجار، صوفیان، علما و سادات بود که در نهایت منجر به تعمیق و تثبیت فرهنگ و تمدن اسلامی و شکل‌گیری حکومت‌های اسلامی قدرتمندی همچون گورکانیان گردید. طبقة سادات با توجه به منزلت دینی و جایگاه اجتماعی خود بین گروه‌های مختلف، نفوذ داشتند. آنان در شبه‌قاره، از جایگاه والایی برخوردار بودند و از این موقعیت، برای نشر و گسترش اسلام و تشیع بهره بردند. سادات با درایت، کاردانی و توانایی علمی و حتی اداری خود، به جایگاه‌های والایی در بدنة سیاسی و اجتماعی هند دست یافتند و در برخی ادوار موفق به تشکیل دولت شدند که در این پژوهش به تفصیل به آن پرداخته شده است.