ساختار هندسی این اثر، سازوار با سرفصل مصوب درس «سیر تحول تاریخ تعلیم و تربیت در ایران پیش و پس از اسلام»  سامان گرفته است. در بخش یکم، نخست از تاریخ و تاریخ آموزش و پرورش سخن رفته است؛ آنگاه و در پنج فصل به آموزش و پرورش: از منظر زرتشت؛ در عصر مادها؛ در عصر هخامنشیان؛ در عصر سلوکی و اشکانی؛ در عصر ساسانی یاد شده است.
عناوین فصول دهگانه بخش دوم چنین است: آموزش و پرورش در ایرانِ: عصر نبوی و خلفای راشدین؛ عصر اموی (41-132 ه.ق)؛ عصر نخست عباسی (132-232 ه.ق)؛ دوره طاهریان تا برافتادن غزنویان (205-447 ه.ق)؛ عصر روی کار آمدن سلجوقیان تا سرنگونی خوارزمشاهیان (429-716 ه.ق)؛ عصر ایلخانان و تیموریان (628-913 ه.ق)؛ عصر صفوی (907-1148ه.ق)؛ از آمدن افشاریان تا رفتن قاجاریان (1148-1304 ه.ق)؛ عصر پهلوی (1299-1357 ه.ش)؛ دوران جمهوری اسلامی ایران.
 
 
Behrooz  Rafiei
The geometrical arrangement of this work is congruent with the approved title of the lesson "The evolution of the history of education in Iran before and after Islam". In the first part, the history and the history of education are discussed; education is, then, discussed in five chapters from the perspectives of Zoroastrians; in the era of the Medes; in the Achaemenid era; In the Seleucid and Parthian eras; and the Sassanid era.
The titles of the ten chapters of the second part are as follows: Education in Iran: The Prophetic Era and the Righteous Caliphs; Umayyad era (132-41 A.H.); The first Abbasid era (132-232 A.H.); The Taherian period until the collapse of the Ghaznavids (205-447 A.H.); The era of the Seljuqs coming to power until the overthrow of the Khwarazmshahs (429-716 A.H.); Era of Ilkhans and Timurids (628-913 A.H.); Safavid era (907-1148 A.H.); From the arrival of the Afsharians to the departure of the Qajars (1148-1304 A.H.); Pahlavi era (1299-1357 A.H.); The era of the Islamic Republic of Iran.